ABP doet aan inkomenspolitiek

HOE DE GEPENSIONEERDE LERAAR EEN PENSIOENAKKOORD
VOL VALKUILEN DOOR DE STROT GEDUWD KRIJGT.

Je schrikt je toch lam als je in het laatste tv-nieuws op de donderdagavond te horen krijgt dat het ABP het eerste fonds is dat het pensioenakkoord omarmt en de premies gaat verlagen?

Het kan toch geen toeval zijn dat het ABP vooraan in de rij staat – om het verse pensioenplan van het kabinet te omarmen? Vanwaar deze gretigheid?

Maar wat nog het meeste steekt is dat er in diezelfde uitzending met geen woord gerept wordt over een inhaalslag over nagelaten indexeringen van pensioenuitkeringen (5x inmiddels) en een bobo zelfs de gore moed heeft in een adem een forse pensioenaderlating in april 2014 aan te kondigen.

Het ABP blijkt een links bolwerk te zijn waarin gewezen vakbondsbestuurders de dienst uitmaken en niet zijn aangesteld om pensioengelden te beheren, maar om inkomenspolitiek te bedrijven. Van beleggen hebben ze überhaupt geen verstand. Maar dat schijnt geen probleem te zijn.


VOORWOORD
Nu er zojuist een pensioenakkoord is gesloten dat met name door het ABP in hosanna-stemming ontvangen werd, wordt het tijd de oren te spitsen om te voorkomen dat je als een hert – of zeg maar gewoon makke schapen – door roofdieren besprongen en afgeslacht zal worden.

Want na bestudering van dit essay zult u inzien dat het ABP (het pensioenfonds voor ambtenaren en leraren) u een oor probeert aan te naaien. Maar we moeten voor een beter begrip, vooraf wel enkele zaken met u doornemen. Lees daartoe even verder.

INLEIDING
Hou in gedachten dat het ABP een van de weinige fondsen is waarin (af)gewezen vakbondsleiders zich comfortabel in bestuursfuncties hebben weten te nestelen.

Ook goed om te weten is dat twee partijen pensioenakkoorden afsluiten, namelijk de club van werknemers en die van werkgevers. Daarbij heeft de politiek (een kabinet) een grote vinger in de pap, en worden onderhandelaars fors door hen aangestuurd.

De overheid speelt ook nog een dubbelrol, want ze moet een begroting op orde krijgen maar is ook de werkgever van ambtenaren, waaronder zich een groep van hardwerkende leraren bevindt.

Het moet u ook zijn opgevallen dat het huidige kabinet voornamelijk bezig is te bezuinigen op de werkende klasse – het liefst op de middeninkomens – waarbij ze ook niet tegenop ziet een uitgewerkte kaste in deze plannen te betrekken. Hottentotten gaan zorgvuldiger om met hun oudjes.

De hamvraag blijft hoe een kabinet (de overheid) het voor elkaar krijgt middels dit pensioenakkoord jaarlijks 3 miljard te bezuinigen. We leggen het even uit.

DE LANDELIJKE BESPARING
In het pensioenplan worden de pensioenen van alle werknemers geregeld. De fondsen moeten die straks uitvoeren, maar hebben wel invloed op de besluitvorming gehad.

De AOW blijft een omslagstelsel, waarvan de uitkeringen jaarlijks zullen meestijgen met de loonindex. Daarmee wordt het pensioen voor mindervermogenden op peil gehouden.

Bij de aanvullende pensioenen vallen echter grote klappen, doordat de aftrek van de premie op het inkomen (een belastingvoordeel) wordt teruggebracht van 2,5 naar 1,875 % . Op jaarbasis wordt hiermee door de overheid 3 miljard euro verdiend!

Er is sprake van langer sparen voor minder pensioen, hetgeen vooral jongeren treft.

Op de 3 miljard euro aan bezuinigingen zou een eerste bedrag van – laten we zeggen – 1 miljard euro kunnen worden gestort in het ambtenaren-pensioenfonds. Ter leniging van problemen waar huidige gepensioneerden mee worden geconfronteerd en om er een schuld mee af te lossen.

Het ABP heeft zich hier echter niet voor ingezet.

HET AKKOORD VAN HET ABP EN HAAR VALKUILEN
Voor de (betergesitueerde) gepensioneerden is dus niets geregeld. Die moeten zich maar zien te redden en krijgen van het ABP alleen te horen dat ze blij mogen zijn te worden gespaard voor de aangekondigde kortingen, in hun handjes mogen knijpen dat ze er zo goed vanaf komen. Die nivelleren we gewoon tot bijstandsniveau. Het ABP doet dus ook aan inkomenspolitiek.

Dat voor hun pensioenopbouw jarenlang hogere premies zijn betaald wordt wijselijk verzwegen, evenals het feit dat al dat overtollige (pensioen)geld straks ook nog als erfenis in de zakken van al die gedupeerde jongeren zal verdwijnen.

Als doekje voor het bloeden en om de rooftocht op ouderen te maskeren wordt het publiek er op gewezen dat er een tweedeling in de pensioenvoorziening dreigt te ontstaan. Dat die oudjes het nog steeds goed hebben en niet moeten zeuren. Om ze op het verkeerde been te zetten wordt zelfs een rondtrekkend circus georganiseerd waarin ze met het ABP mogen meepraten over die broodnodig gewenste solidariteit (een versleten vakbondsterm).

En om er nog maar eens op terug te komen: het ABP heeft geen enkele poging ondernomen om van die 3 miljard aan bezuinigingen bijvoorbeeld 1 miljard euro op te eisen om daarmee de greep uit de kas van het ambtenaren-pensioenfonds uit 1996 (ten bedrage van 13,6 miljard gulden, wordt geschat) te compenseren, terwijl de huidige fondsvoorzitter daarover alle inlichtingen had kunnen verstrekken uit de tijd dat hij nog topambtenaar was op het ministerie van Financiën. Onder zijn leiding liet hij het gebeuren.

En voor het geval er nog exemplaren zijn die zich nu nog durven te roeren wordt er meteen nog even op gewezen – tijdens het tv-nieuws van donderdagavond laat hierover – dat gepensioneerden in april weer een korting op hun pensioen tegemoet kunnen zien nadat ze nota bene al 5 jaren achtereen niet geïndexeerd zijn. Zo maak je een tegenstander murw, is ze geleerd. Met intimidatietechnieken.

Tenslotte, ook niet onbelangrijk. Door ook de werkende onderwijsgevende (ook ambtenaar) een lagere premie te bezorgen behoeven ambtenarenbonden (Abvakabo, de Aob) niet in actie te komen om loonsverhogingen af te dwingen. Waarmee de gretigheid waarmee het ABP als eerste fonds de pensioenplannen omarmt, is verklaard. Het blijft immers een ploegje met vakbondsadepten.

Vandaar dat we het nog maar eens herhalen: het ABP blijkt een links bolwerk te zijn waarin gewezen vakbondsbestuurders de dienst uitmaken en niet zijn aangesteld om pensioengelden te beheren, maar om inkomenspolitiek te bedrijven. Van beleggen hebben ze überhaupt geen verstand. Maar dat schijnt geen probleem te zijn.

RATTENGEDRAG
Kort samengevat: het ABP vertoont rattengedrag. Dus het is oppassen geblazen! Want ze zijn uit op het geld van hun beter gesitueerde gepensioneerden. Van beleggen hebben ze de ballen verstand, maar van nivelleren des te meer!

WAT BLEEK
We vatten de kernpunten uit dit betoog nog eens samen. In telegramstijl.

√ Verdeeldheid aanwakkeren
√ De miljardengreep uit de pensioenkas niet terugstorten
√ Inkomenspolitiek bedrijven
√ Pensioengerechtigden plunderen / nivelleren
√ Valse solidariteit propageren

Reageren:

Berichten over politiek, cultuur, sport. Polemieken. En zo meer. Voorzien van beeld en geluid als dat zo uit komt.