Attestatie de vita
Zo af toe moet je een teken van leven geven, anders haken mensen af op die weblog van jou. Zo’n nota over “vol is vol” wordt natuurlijk wel gelezen, maar de oud-minister die daarin gekapitteld wordt is reeds lang uit beeld en door de kiezer afgezworen.
Deze goede raad, die mij zojuist per e-mail bereikte, neem ik ter harte. Vandaar deze attestatie de vita, nu eens niet gepresenteerd als hedendaagse krantenkop met daarop je handtekening (want dat schijnt ook te mogen), maar – vanwege het dwingende karakter – een geschreven levensteken van bij elkaar geharkt opmerkelijk nieuws dat ons de laatste tijd via de krant en de televisie bereikt heeft. Met zorg voor u uitgekozen, dat wel.
Voor het geval u het niet gelezen hebt: Allerhande (het lijfblad van Albert Heijn) schrijft dat roomwitte toetjes van alle tijden zijn. Lees het maar na. Volgende week zal ik aandacht besteden aan onze spruitjesgerechten.
In de Telegraaf een berichtje over een man die zijn penis heeft afgesneden. Deze krant doet dat wel vaker, dit soort berichtjes plaatsen (meestal op de voorpagina, ergens rechtsboven), u weet ze vast wel te vinden. Laatst stond er nog eentje over een kat die een val van 100 meter heeft overleefd (waarschijnlijk van de Domtoren in Utrecht gesprongen), u hebt het vast wel gelezen, want het zijn blikvangers. Trouwens, als u zelf ook iets opmerkelijks hebt meegemaakt willen ze dat bij deze kwaliteitskrant graag weten (ze zijn er blij mee), want aangetoond is dat dit soort berichtjes ter plekke worden verzonnen, anders verkoopt de krant niet. Dat wist u toch? Maar nu de Volkskrant dit berichtje ook heeft gepubliceerd moeten we toch aannemen dat dit bloederige voorval zich echt heeft afgespeeld. ’t Is maar dat u het weet.
Nu we het toch over bloederige voorvallen hebben: te lezen valt dat Hirsi Ali nu ook in de Verenigde Staten wordt bedreigd door een zekere Fouad al-Bayly, imam van het lokale islamitische centrum in Johnstown. U kunt er wel lacherig over doen, maar ik vind de bedreigingen van deze religieuze fascist ernstig genoeg om het hier te melden. Helaas moeten we vrezen dat ook daar slechts weinigen het voor haar zullen opnemen, want bekend is dat vooral de provinciestaten in de VS worden bevolkt door geëvangeliseerde burgers die voor Fouad al-Bayly niet onderdoen in fanatisme. Ik geef het je te doen.
Trouwens, oud-minister Melkert die daar ook woont, is weer volop in het nieuws nu blijkt dat hij Paul Wolfowitz als president van de Wereldbank op het verkeerde been heeft gezet. Zo zie je maar dat zo’n ogenschijnlijk oubollige nota over “vol is vol” daarmee in één klap weer actueel is geworden, want het zal niet lang meer duren voor mijn vriend weer onder ons verkeert – dit akkefietje kost hem op termijn zijn baan, daar kun je gif op innemen.
En zo achterhaald is die nota van mij nou ook weer niet, want redenaties als daarin beschreven worden nog steeds te pas en te onpas gebruikt. Nu weer ben je racist als je te kennen geeft niet gecharmeerd te zijn van het islamitische geloof (in deze volgorde). U kunt het nalezen in de analen van de UvA, waar deze ongeschoolden van de geest zojuist bijeen zijn geweest om er over te praten. Dit item is en blijft helaas zo actueel als de pest. Tot in lengte van dagen zullen we deze lieden er op moeten wijzen dat als een kraai een vogel is, een vogel niet altijd een kraai is (lees de nota er nog maar eens op na). Geen moment van rust zal ons worden gegund als deze activisten weigeren deze elementaire regels te begrijpen.
Naast dit universitaire spektakel vielen me twee andere berichten over ons onderwijs op, dezer dagen.
Om te beginnen heeft minister Plasterk zijn eerste zeperd al binnen door leraren uit het loodzware voortgezet onderwijs hun vakanties te willen ontnemen. Deze achter de laboratoriumflessen weggerukte wetenschapper van atheïstische huize ontpopt zich als een echte peoplemanager die het nog ver gaat schoppen. Als ik de bonden was zou ik de messen al vast slijpen voor het moment dat er straks met deze man over lonen, salarissen en secondaire arbeidsvoorwaarden moet worden onderhandeld, want let op: het zal de zoveelste politicus van progressieve huize blijken te zijn die het Nederlandse onderwijs te gronde richt.
Hoe ongevoelig de politiek de laatste decennia voor de kwaliteit van deze bedrijfstak is geweest hebben we kunnen lezen in het artikel van CITO-baas Paul van Dam, die daarover in de Volkskrant van enkele dagen geleden een boekje open doet.
Uit de PPON-analyses van de laatste twintig jaar blijkt dat het kennisniveau op onze basisscholen schrikbarend terugloopt. Maar wie nu denkt dat onze politici zich haasten om hier aandacht aan te besteden komt bedrogen uit. Alleen over het rekenonderwijs hebben ze zich even druk gemaakt (maar Nederland is nog steeds het enige land ter wereld waar je je zonder wiskunde in het pakket kunt laten inschrijven bij de PABO).
Van Dam noteert: “Vraag een leerling naar het percentage van zijn twee gespeelde dampartijtjes op een totaal van acht en de helft van de kinderen weet het antwoord niet. In Frankrijk kun je als ouder boeken kopen om je kind te helpen bij de overgang naar de volgende klas. Dat zijn bestsellers. Ouders oefenen met hun kinderen. Dat kun je je hier toch niet voorstellen”.
Nee, in Nederland schieten juist de Iederwijsscholen als paddestoelen uit de grond, waarschijnlijk bevolkt door al die kinderen van ouders die – hoog sociaal en pedagogisch opgeleid – een dikke boterham verdienen aan het nodeloos ingewikkeld maken van het onderwijsleerproces. Ze vinden vooral onderdak bij de PvdA en zorgen er zo – gesanctioneerd door deze politieke elite – ook nog voor dat het onderwijs vooral leuk blijft.
Tja, dacht ik toch dat er niets te melden was toen ik aan dit stukje begon. Maar u ziet, dat valt behoorlijk tegen. Deze mag u trouwens ook niet missen. Kardinaal Simonis is jaloers op de vroomheid van de echte moslim en denkt dat deze daarom hoger in de hemel komt (schrijft Martin Bril in het Parool). En, nog opmerkelijker – diezelfde kardinaal heeft eindelijk besloten doodgeborenen ook een plekje in de hemelen te gunnen (ik verzin het niet, het staat er echt). Zo zit dat geloof dus in elkaar: als nummer één gaat Simonis over het hiernamaals, pas op grote afstand gevolgd door onze Echte Lieve Heer. Ik had altijd al zo’n vermoeden dat religie zo georganiseerd is.
Nu is het wel genoeg, lijkt me. Tijd om te reflecteren op al die schokkende mededelingen. En tot zover dus ook mijn attestatie de vita: u merkt dat ik nog volop in leven ben …..