Onbevoegd, maar zeer bekwaam ….
De grote verdomming in een treurig landje
Zo af en toe verschijnt er in de dagbladen een artikel dat je moét hebben gelezen, al was het maar om serieuze lezers te behoeden voor het trekken van verkeerde conclusies, die ook nog fout kunnen uitpakken. Want het stuk dat we kort bespreken en daarna in zijn geheel zullen plaatsen stelt u niet alleen in kennis van de deplorabele toestand waarin ons huidige onderwijs zich bevindt, maar plaatst het ook nog in een breder verband: het kost ons straks onze welvaart.
En we maken meteen even gebruik van de mogelijkheid u te waarschuwen voor politici die maar blijven beweren dat we binnenkort tot de top tien van de kenniseconomieën zullen toetreden en dat ons onderwijsstelsel tot het beste ter wereld behoort. Want daar komt niets van terecht…
EEN KROONJUWEEL, dit artikel van Bastiaan Bommelje,
uit de NRC van 20130202.
De laatste der jokkende pinoccio’s beschikt zelfs over een minister die over dit onderwerp in het jaar 2008 een uiterst vakkundige nota heeft geschreven. De bespreking van het rapport is op deze weblog terug te vinden. Dus meneer Rutte had beter kunnen weten, met Dijsselbloem als secondant . Dat hij het volk over dit soort belangrijke zaken voorliegt is hem kwalijk te nemen. Wat mij betreft is dit de laatste misser van deze vliegenvanger, want zijn oppervlakkigheid en praatjes voor de vaak beginnen op te vallen en te irriteren. Weg met die kerel.
De voorbodes van de verdomming in een treurig landje kondigen zich al aan. Met een massaal verkeerd opgeleide beroepsbevolking, die haar heil vooral zoekt in het bezetten van een nieuwe bestuurslaag bij met name (semi) overheidsinstellingen. Maar ook de banken kunnen er wat van. Met de jarenlang door de strot geduwde slogan: “wel bekwaam, maar niet bevoegd” hebben deze lieden eenieder die het wilde horen wijsgemaakt dat je daarmee goed aan de bak kon komen. Sociaal wetenschappelijke (what’s in a name) onderzoeken hadden dat ook aangetoond.
Met als gevolg dat storingen in vooral technische apparatuur en computers ons land bijna dagelijks treffen, aangekochte hogesnelheidstreinen niet rijden, verkeerstunnels niet kunnen worden geopend omdat de verlichting niet aan de veiligheidseisen voldoet, computersystemen voor het openbaar vervoer pas na jaren operationeel zijn. Ook het met veel tamtam aangekondigde financiële topcentrum Amsterdam-WTC dat Londen van de troon moest stoten, heeft het natuurlijk niet gehaald, omdat we niet de kennis in huis hebben om dit soort geavanceerde projecten op te starten.
De echte deskundigen (kenniswerkers) halen we nu uit het buitenland, bijvoorbeeld om de technische bedrijfsinstallaties in het Rotterdamse Botlekgebied en chipfabrikant ASML in Veldhoven draaiende te houden.
Kortom, tijd om het artikel te lezen. In de NRC van 2 februari 2013 verschenen en geschreven door Bastiaan Bommeljé. Daarna zou ik het inlijsten, als ik u was. We leveren het ook nog als pdf-bestand, zodat het kan worden afgedrukt.
(klik op het pdf-bestand om het te lezen)