Poten af van onze pensioenen
In april is het zover. Dan volgen de eerste kortingen op de pensioenen. Ook bij het ABP. Wat gaan we er aan doen? Of laten we het passeren?
Het ABP heeft aangekondigd in april 2013 te gaan korten op de pensioenen. Je moet het maar durven, korten op de uitkeringen van een uitgewerkte generatie. Huiver mee om te horen hoe een “beschaafde” samenleving haar ouderen berooft van haar bezittingen, nog voordat ze het leven hebben gelaten.
Wie stilzit wordt geschoren. Zoveel is wel zeker.
Tijd dus voor actie, want die kortingen gaan van tafel!!
Vooraf wat steekwoorden over wat volgt:
Een zoenoffer verlangen – rol van de vakbonden – de greep uit de kas – onverantwoord en ondeskundig beleggen – wie van de huidige bestuurders hebben het laten gebeuren – geen grijze muizen meer maar graag deskundigen in het Bestuur – bekend bij het grote publiek – accepteer geen obligate praatjes en verplichte nummertjes van rondtrekkende bestuurders.
Lees vooraf even de tweet bij DECEMBER 2012.
Of bij onderstaande organisaties: klik op de link en laat u verbijsteren.
U kunt het gehele artikel nu lezen op de volgende pagina. Voorzien van DRIE concrete scherpe vragen, te stellen aan DRIE van de huidige bestuurders.
————————————————————————————-
AANLEIDING TOT HET PROTEST
Denk ja na jaren van roofbouw in een slopende onderwijsbaan, met een werkgever (Rijksoverheid) die er op alle fronten ook nog de kantjes vanaf liep, eindelijk te kunnen genieten van enige rust, komt het ABP met de mededeling dat er in april gekort gaat worden op mijn pensioen.
Moet je weer aan de bak om uit te zoeken hoe het zover heeft kunnen komen. En wat er tegen valt te ondernemen.
Om te ontdekken dat – nadat parlement en politiek zich in 1996 van het ABP hadden afgekeerd – het Bestuur van dit armzalige clubje (met 246 miljard aan geïnvesteerd vermogen) het door wanbeleid zover heeft laten komen. U wordt bedankt, heren.
ACTIE
Omdat elk machtsmiddel de gepensioneerde ontbreekt, rest ons slechts het gevecht onder de gordel. Want, dit alles ongestraft laten passeren is een vlieger die niet op gaat. We moeten actie gaan voeren voor goede mensen in ons bestuur!
Vandaar dat we op de man gaan spelen. Met drie concrete vragen die ik hieronder zal formuleren.
VRAGEN AAN DRIE HUIDIGE BESTUURSLEDEN
1.Henk Brouwer. Kunt u aangeven dat u in uw tijd als Directeur Generaal bij het Ministerie van Financiën NIET betrokken bent geweest bij de kwestie van de verdwenen miljarden? Bent u bereid zich in te spannen om de diefstal uit de pensioenpot van ambtenaren en onderwijsgevenden op termijn te compenseren? Hoe en wanneer gaat u dat doen?
2.Xander Den Uyl. In het verleden hebt u de kandidatuur en het voorzitterschap van Ed Nypels gesteund, terwijl duidelijk was dat dit een verkeerde keuze was. Ook verdedigt u het wanbeleid van uw club steeds met drogredenen. Toont u daarmee niet aan al die jaren de verkeerde man op de juiste plaats te zijn geweest? Waarom laat u zich niet inruilen voor een echte professional?
3.Ton Rolvink. Protesten van vakbonden tegen de versobering van ambtenarenpensioenen hebben geen enkel effect gehad, terwijl u er met uw neus bovenop zat. Dit duidt op zijn minst op ondeskundigheid, maar het kan ook onwil zijn geweest. Wordt het daarom niet eens tijd al die voorzitterschappen binnen het fonds op te zeggen en met vervroegd pensioen te gaan?
De vragen zijn fors, dat zult u moeten beamen. Laten we het daarom opvatten als een zoenoffer, dat moet worden gebracht voor al die ambtenaren en leraren die weer eens worden geschoffeerd.
Graag ontvang ik van elk van de bestuurders een schriftelijk verweer.
Nadat we “getriggerd” zijn om het functioneren van het ABP te onderzoeken, volgt nu ook maar het hele verhaal. Bovendien ziet u nu ook wat me heeft bewogen. De tijd is voorbij dat we konden vertrouwen op een fonds dat het vele jaren goed heeft gedaan.
BIJEEN GESPAARD
Het pensioen is opgebouwd door op het salaris jarenlang verplicht premies in te houden. Waarbij ook de werkgever meebetaalde. De premies waren hoog, en bedroegen eerder 10% dan minder, van het bruto loon. Grote (relatieve) bedragen dus, hetgeen wel eens vergeten wordt.
Als ijkpunt voor de pensioenuitkering nam men lange tijd het laatste verdiende loon, maar die regeling geldt niet meer en is versoberd. Ook de wettelijk vastgelegde welvaartvaste indexering werd bij de privatisering van het fonds in 1996, opgedoekt. En er is gekort op het weduwepensioen. Kortom, er is al fors ingeleverd op de jarenlang geïnde en gespaarde bedragen, die je misschien beter bij de bank had kunnen stallen.
Van enige zeggenschap is geen sprake geweest. In het Bestuur zul je geen enkele vertegenwoordiger van gepensioneerden aantreffen. Alle beslissingen zijn eenvoudigweg zonder inspraak of ruggespraak over de hoofden van uitgewerkte ambtenaren en leraren genomen.
WAT GING ER MIS
Vergelijken we de gang van zaken met andere pensioenfondsen, dan dringt al gauw een beeld van mismanagement op. Heel veel zaken waren niet goed geregeld en gingen dan ook mis.
Er is veel te veel belegd (door het APG – de beleggingspoot van het ABP) in derivaten, een eventuele daling van de rentestand werd toen die nog hoog was werd niet afgedekt, er werd veel te veel belegd in aandelen, het risicobeleid werd gestuurd door de bonus van de voorzitter van het APG te koppelen aan snelle rendementen en in 1996 heeft de overheid moedwillig verzuimd de greep in de kas aan het verzelfstandigde ABP af te dragen (er circuleren bedragen van 30 miljard gulden – zo’n 15 miljard euro) – waartegen rechtszaken lopen die bij winst kunnen worden uitgekeerd aan reeds lang overleden zijnde gepensioneerden.
Ga er maar aanstaan…….
Ernstiger is dat bestuurders vooral werden gerekruteerd uit Haagse lobbyisten. Naar deskundigheid en vakbekwaamheid werd niet gevraagd – onbegrijpelijk dat DNB dit alles heeft laten passeren. Met bestuurders als CDA-rat Brinkman (de voorzitter werkte een dag in de week – pakte op de minuut nauwkeurig zijn biezen toen het fout ging), het Statenlid Borghouts (wegens incompetentie en malversaties uiteindelijk toch gewipt) en niet te vergeten Nypels, die met zijn 30 commissariaten na een jaar voorzitterschap en aanhoudende protesten vanuit de samenleving moest vertrekken. Goed om te weten is dat zijn aanstelling toentertijd te vuur en te zwaard werd verdedigd door het huidige bestuurslid Xander Den Uyl, die ook achter de tafel zit – in het rondtoerende circus.
Het Bestuur bestond vooral uit ambtenaren, afgeschreven politici en vakbondsbobo’s. Waarbij de laatsten ook nog handjeklap speelden met de overheid en de politiek om met pensioengeld bekostigde fraaie VUT-regelingen de grote werkloosheid in een klap te laten verdwijnen en tussendoor ook nog het ambtenarenpensioen te versoberen door het middelloon in te voeren als basis voor de pensioenuitkering. Men heeft zich gewoon laten piepelen – door financiële zwaargewichten. Aan de gepensioneerde zelf is nooit iets gevraagd, die werden genegeerd.
Uit de pers is bekend – sommigen waren daar heel openhartig over – dat geen enkele vakbondsbobo ook maar enig verstand had van beleggen, ook niet na allerlei cursussen die werden gevolgd. Om je in te dekken tegen ontslag is het daarom handiger en veiliger je tot voorzitter van talrijke commissies te laten benoemen, ook als je van toeten noch blazen weet. Ton Rolvink is zo’n man (zie de ABP-website).
DE STAND VAN ZAKEN
Al jaren wordt er bij de (meeste) fondsen niet meer geïndexeerd. De achterstand is al opgelopen tot 8%, terwijl het kabinet er niet tegenop ziet extra zout in de wonden te wrijven door op de gepensioneerden ook nog eens fors extra te bezuinigingen. Zo bestaan er gepensioneerden (de grotere spaarders) die binnenkort 20% hebben moeten inleveren. Je moet maar durven.
De Politiek ziet Nederlandse oudjes vooral als degenererende exemplaren uit een kudde, die voor deze Haagse leeuwen met de meeste kans van slagen als prooi voor de dagelijks te verzorgen maaltijd kan dienen (Uit: “Goed gedaan, jochie” – artikel weblog 21 mei 2012).
HOE FUNCTIONEERT HET ABP?
Om mijn huiswerk nog beter te doen heb ik ook eens naar de organisatiestructuur van het ABP gekeken, hetgeen weinig moeite kostte want het Instituut beschikt tegenwoordig over een zeer informatieve site die weinig aan het toeval overlaat.
Wat opvalt is dat de organisatie een moloch is, met buitensporig veel commissies, adviesorganen en een zeer grote inbreng van de vakverenigingen. waarbij direct de vraag rijst waar de slagkracht en deskundigheid van dit “ministerie” zich nu eigenlijk bevindt.
Na enig zoeken blijkt dat een twaalfkoppig Bestuur de dienst uitmaakt, maar dan weten we nog niets. Want als belanghebbende wil ik vooral weten hoe (risicovol) mijn spaargeld wordt “belegd”. Welke controle oefent het Bestuur daarop uit?
HET BESTUUR VAN HET ABP
Het rapport van de commissie-Staatsen verscheen al in 2006, dus het Bestuur had het kunnen weten: het pensioenfonds is een taakorganisatie waarbij van bestuurders slagkracht en deskundigheid mag worden geëist. Bovendien worden de deskundigheidseisen in dit rapport ook nog eens expliciet opgesomd.
We zetten de heren (zeven van de dertien) even op een rijtje en laten het aan u over uit te zoeken (Google) of de doelstellingen door iedereen zijn gehaald. Naar mijn informatie is Henk Brouwer de enige gediplomeerde uit het rijtje, die iets weet over financiën. Van de anderen zal dat nog moeten blijken.
WAT REST ONS NOG AAN ACTIEMOGELIJKHEDEN?
Eigenlijk ben je machteloos, als gepensioneerde. Het werk neerleggen heeft ook al geen zin, want wie zal er wakker liggen van een stakende 70-jarige? We zullen diep moeten graven om nog middelen te vinden waarmee ten strijde kan worden getrokken. Misschien moeten we als uiterst redmiddel maar onder de gordel gaan knokken. Een voorproefje daarvan is al gegeven.
ONS PLEIDOOI
We pleiten er dus voor een ander eens kans te geven: er lopen voldoende professoren (economen en econometristen) rond die via de pers hebben laten blijken slim genoeg te zijn om een pensioentent te runnen. En weten waar Abraham de mosterd vandaan haalt, cq niet te beroerd zijn toe te treden tot een slangenkuil. Want er is meer aan de hand – in het ABP – dan het daglicht kan velen, vrees ik.
Ook nog een organisatieadvies geven voert te ver. Dat moeten anderen maar doen (afslanken die handel, de deskundigheid bevorderen, ballast overboord kieperen – zou ik zeggen).
TEN SLOTTE
Wie stilzit, wordt geschoren. En haast is geboden, want gepensioneerden hebben niet het eeuwige leven. Hopelijk draagt dit artikel bij tot een voortschrijdend inzicht, dat op deze gedachte is gebaseerd is. En: hoop doet leven…
BIJLAGEN
kortingen 1 april 2013 FONDSEN totl
ADRESSEN
Nederlandse Bond voor pensioenbelangen
www.pensioenbelangen.nl
Politieke Partij 50 PLUS
www.50pluspartij.nl
ABP Pensioenfonds
www.abp.nl