Verkiezingsellende

Het “grote TV-debat” als lachertje voor randdebielen

U gaat vanavond (dinsdag 11 september 2012) toch uw tijd niet verspillen met het aanhoren van al die politieke roeptoeters van negen (!) gevestigde kabouterpartijtjes die zo nodig vlak voor de verkiezingen (morgen) weer eens op de televisie met elkaar “in debat” moeten gaan over van alles en nog wat, als het maar niet te moeilijk en vooral oppervlakkig is – terwijl het land schreeuwt om visionairs die de echte grote problemen weten te duiden en te benoemen? Al was het maar om het Westen te behoeden voor het uitbreken van de pleuris – op korte termijn.


Niet eerder was het politieke landschap zo versnipperd als in 2012 met als gevolg dat het zelfs een zwakbegaafde moet zijn opvallen dat deze verkiezingen met democratie niets meer uitstaande heeft als al die partijtjes (met veelal niet meer dan tien zetels op een totaal van honderd vijftig) maar wat kunnen roepen omdat ze weten dat die mooie beloftes straks bij de formatie en het uitonderhandelen toch eenvoudig overboord kunnen worden gekieperd. Trots etaleert men dit unieke gebeuren als “polderen”, maar als je er over nadenkt is het eigenlijk een laf en inefficiënt systeem dat in principe ook nooit een stabiel kabinet zal opleveren.

Het kan bijna niet anders of het systeem implodeert in 2012 (of kort daarna). U mag dit geëngageerde schrijvertje houden aan deze voorspelling. ’t Is ook de enige reden dat opa nog woorden vuil maakt aan de hierboven geschetste wanvertoningen: om niet straks van het nageslacht het verwijt te krijgen hiervoor niet eerder gewaarschuwd te hebben, als ten gevolge hiervan blijkt dat dit landje allerlei rampen overkomt en plagen treft.

Morgen mag u dus naar de stembus. Om u te helpen som ik even op wat er allemaal te kiezen valt.

We beginnen met de VVD: de club voor actieve burgers – zolang het duurt, want uitgewerkte gepensioneerden laat men in de kou staan. Dan maar de PvdA: onze salonsocialisten die de voor iedere burger door Drees ingevoerde AOW inkomensafhankelijk wil maken. Met in hun kielzog de SP: vooral actiepartij maar het spoor bijster door – als in de beste traditie uit de (voormalige) Sovjet-Unie – het principe te huldigen dat geld eerst moet worden uitgegeven voordat het kan worden terugverdiend. De Democraten66: naïeve Eurofielen die er met droge ogen van uitgaan dat het bewaken van het met vallen en opstaan opgebouwde democratische gehalte van het vrije Westen in de toekomstige EU met een gerust hart kan worden overgelaten aan een grote ex-communistische katholieke Poolse fractie uit het Europarlement. GroenLinks: het elitaire “weltfremde” allegaartje van cryptocommunisten, groenen en pacifisten wiens ideeën behalve groen uitblinken door onuitvoerbaarheid.

Een verhaal apart vormen de partijen (partijtjes) die hun macht baseren op het woord van Onze Lieve Heer (zo ware helpe mij God almachtig). De grootste uit de stoet is het CDA, onze Christendemocraten (dat laatste wel) die het als missie zien hun normen en waarden (voor wat het waard is) aan de gehele Nederlandse bevolking op te leggen. Maar bovenal vertegenwoordigen ze de belangen van onze op het platteland verkerende boeren en tuinders. In de CU (ChristenUnie) hebben de meer progressieve gelovigen zich genesteld. Het minst tolerant is de SGP, die vrouwen discrimineert en weigert homo’s te respecteren.

Over de PVV wordt smalend gesproken, maar het is wel de partij die CDA-fundi Hirsch Ballin (we noemen geen namen) belette het grondwetsartikel over de vrijheid van godsdienst aan te passen, waardoor het iedere burger nog steeds vrij staat ook kritiek op religies te mogen uiten. Hun leider (Wilders) had er zelfs een burgerlijk proces voor over om dit belangrijke principe gestand te doen.

Samenvattend. Terwijl de EU in een grote crisis verkeert nodigt dit systeem uit tot middelmaat, met debatten die ontaarden in prietpraat zonder dat het een bijdrage levert aan de beantwoording van de vele vragen waarmee de burger echt worstelt.

Die gaan over het milieu, de verdwijning van de poolkappen en de stijging van de zeespiegel, het bankroet van de vrije markt, corrupte banken met zich buitensporig verrijkende managers. Over het falend toezicht op deze banken. Over de mondialisering, met om zich heen grijpende groeiende werkloosheid. Over grenzen aan de groei. Over democratie, het formuleren van gemeenschappelijke (Europese) normen en waarden, het vormen van groepsgemeenschappen met gedeelde eigen identiteiten. En niet in het minst over de rol en plaats van wereldgodsdiensten (religies) in verlichte samenlevingen.

In een van de andere artikeltjes leest u daar meer over (waarmee we het karwei afmaken).

Afrondend kunnen we constateren dat het huidige politieke systeem zo spoedig mogelijk op de schop moet. Met het dwingend voorschrijven van een driepartijenstelsel (conservatief, progressief, liberaal) kan de democratie in ere worden hersteld en een efficiënt werkend politiek systeem ontstaan waar voor de burger ook echt wat te kiezen valt. Bijkomend voordeel is dat ook lange formatiebesprekingen achterwege zullen blijven, zodat er weer snel geregeerd kan worden en internationaal kan worden overlegd en meegedacht over de verwerking van de crisis.

Kortom: door morgen (verkiezingsdag) massaal weg te blijven geeft u aan de huidige politieke roeptoeters het signaal af dat het tijd wordt dat zij nu spoedig over hun eigen schaduw moeten heen springen en de (gelijkgestemde) gelederen sluiten. We geven u dit stemadvies op de valreep, er van uit gaande dat dit nog het enige drukmiddel is waarover de kiezer de beschikking heeft…

Reageren:

Berichten over politiek, cultuur, sport. Polemieken. En zo meer. Voorzien van beeld en geluid als dat zo uit komt.