Lijfrentes: we zijn er klaar mee…
HOE EEN OVERHEIDSDIENST KAFKA LAAT HERLEVEN.
Bent u ook in het bezit van lijfrentes? En getrouwd (of leeft u samen)? Staat u op het punt uw lijfrentes te verzilveren? Bij wie van de partners bent u van plan deze te laten belasten? Denkt u dat met de begunstiging goed geregeld te hebben?
Ik kan u verzekeren: vergeet het maar. Lijfrentes blijken wanproducten te zijn, omgeven door een krankzinnige wetgeving, waarbij transparantie ver te zoeken is. Lees straks even verder hoe dat met ons is afgelopen. U bent gewaarschuwd.
Maar daar wil ik het eigenlijk niet over hebben, nu. Want mijn dispuut over de begunstiging krijgt 5 jaar later (!) een staartje, nadat een verse schoolverlater (vermoed ik) in zijn onmetelijke wijsheid middels een naheffing heeft besloten twee van de vier lijfrentes alsnog bij mijn partner (echtgenote en begunstigde) te belasten. Dat levert dus extra (belasting)geld op, want zij heeft de minste inkomsten van ons tweeën!
Mijn vreugde daarover was echter van korte duur, want de lijfrentes worden nu dubbel belast en dat vuiltje krijg ik maar niet van het netvlies van die (jonge) belastinginspecteur weggepoetst. Al zes (!) maanden lang ben ik bezig de zaak op te lossen. Zelfs een advocaat heb ik moeten inhuren.
Lees even verder om te zien welke middelen ik daarom momenteel hanteer om deze overheidsdienst in het gareel te krijgen. Het gaat om de laatste brief, die ik zojuist verstuurde. Ik plaats hem maar even, dan kunt u meekijken.
Kafka is springlevend in Nederland, anno 2013!
Nadat ik een rechtszaak die ik in 2005 startte heb verloren – over de uitslag ben ik nog steeds zeer ontevreden – worden alle vier de lijfrentes nu bij mij belast. En toevallig ook nog bij de best verdienende partner. Ongeacht de begunstiging. Ik zal daarover nog verslag doen. Zoals al in 2007 (21 februari) op mijn weblog beloofd. Om echtparen met lijfrentes te behoeden voor misstappen. Want je kunt er beter niet aan beginnen en moet ze zeker niet over een lange reeks van jaren laten uitkeren. Ik zal aantonen waarom.
Dat leek dus een afgesloten hoofdstuk te zijn geworden. Totdat dit jaar een rasechte Inspecteur uit Den Haag zich er mee begon te bemoeien door onze keurig opgevoerde belastingaangiften over 2011 en 2012 in twijfel te trekken. En er merkwaardig genoeg geen problemen mee had genoemde lijfrentes wel op conto van mijn echtgenote te schrijven. Leek de strijd toch niet voor niets te zijn geweest. Zelfs een collega uit Heerlen heeft zich nu bij hem aangesloten. Die neemt het jaar 2012 voor zijn rekening.
Nu nog die dubbele belasting wegwerken en de zaak is opgelost, dachten wij. Maar dat laatste lukt nog niet zo erg. U las het eerder al. Hieronder plaats ik de beloofde brief. Gericht aan de inspecteur, die mij anoniem benaderde.
En: Leerzaam is het ook, want het kan u ook overkomen!
—————————————————————————————–
BRIEF BELASTINGDIENST 22 december 2013 (in PDF).
MIJN ANTWOORD AAN DE BELASTINGINSPECTEUR
Belastingdienst
Betreft:
Anonieme brief van 22 december 2013
Inkomstenbelasting J.K.M. Westerbeek-Werring 2012
Vinkeveen, 31 december 2013
Beste de inspecteur,
Zojuist ontving ik een brief van het Belastingkantoor te xxxxxx, ondertekend door de inspecteur. Zijn of haar naam wordt niet genoemd, dus hier is sprake van een anoniem verstuurd document. En dat roept nogal wat vragen op.
Zou dit kunnen betekenen dat u de personele bezetting van dit fiscale bolwerk hebt weten terug te brengen tot één persoon? Dat zou voorwaar een prestatie van belang zijn en heel wat burger-belastingbetalers een prachtig begin van het jaar 2014 bezorgen.
Of heeft een daartoe aangetrokken interim-manager binnen uw burcht een cultuurverandering tot stand gebracht, afgekeken van geheime diensten (ambtenarenbolwerken) waar Kafka in zijn tijd ook zo veel last van heeft gehad? Om meer in het schemergebied van de anonimiteit te kunnen opereren, waarbij het toepassen van intimidatiemethodes het handelsmerk is geworden?
Het zou zo maar kunnen, want je hoeft er Het Slot van Kafka maar op na te slaan om te lezen hoe een heel leger aan ambtenaren vanuit genoemde burcht haar burgers als onderdanen ging behandelen, zich daarbij ongehinderd bedienend van de meest gore streken.
Ik begin dat steeds meer te herkennen, na de 35 brieven die ik aan bijna alle belastingkantoren van Nederland heb moeten sturen, en zo nog wat andere zaken. Waarbij de wanhopige burger zelfs juridische bijstand heeft moeten inschakelen. Om te bewijzen dat twee lijfrentes in 2011 en 2012 dubbel zijn belast.
Desondanks daalt regelmatig een postbode volgeladen vanuit Het Slot neerwaarts naar de omringende dorpen, om aanmaningen in de brievenbussen te stoppen.
Ik keer daarom terug naar de brief van zo-even. Want inhoudelijk spreekt u in raadselen. Ik noem ‘t even.
U hebt het over een ontvangstbevestiging van een document dat u nooit bereikt kan hebben, want ik probeer het Slot xxxxxx zoveel mogelijk te mijden, laat staan dat ik ze brieven ga sturen. Ook niet die van 25 november jl. waarover u rept.
Verder vat u de inhoud van de brief samen als een verklaring niet akkoord vooraankondiging correctie. Cryptischer kan het niet worden geformuleerd door de inspecteur. Wat moet ik hier nu mee? Het lijken wel boevenstreken. Misschien gaan ze er op Het Slot wel voor op cursus. Om dorpelingen te misleiden.
Tenslotte het volgende. In deze moderne tijd communiceer ik vooral via de sociale media, in hoofdzaak middels e-mailberichten. De brieven die ik nog schrijf zijn op de vingers van één hand te tellen (uitgezonderd dan die 35 brieven die belasting innend Nederland heeft mogen ontvangen).
Daarom kan ik me ook zo goed herinneren alleen mr. xxxxxx uit ’s-Gravenhage en mr. xxxxxx uit Heerlen de laatste maanden te hebben benaderd (over welbekende zaken). Een brief naar xxxxxx zat daar niet bij. Hetgeen ook nog eens uit mijn puike administratie blijkt.
We moeten maar eens ter zake komen. Ik denk dat het tijd wordt en van beleefdheid zou getuigen als de inspecteur zich eens bekend gaat maken. Ook hoor ik graag of deze persoon per abuis soms met een andere zaak bezig is, die verwisseld is met de onze. Dat zou zo maar kunnen. Ik hoor het graag.
Tenslotte stel ik u er van op de hoogte dat ik al dit nutteloze onproductieve werk in rekening ga brengen. Voor het schrijven van deze brief bijvoorbeeld reken ik 4 uur. De teller staat momenteel op zo’n € 1670 (belastingvrij). Aan het eind van deze brief reken ik het u even voor.
Ik wil het hier bij laten.
Graag ontvang ik van u een bericht van ontvangst van deze aangetekende brief. Tevens de naam van de persoon die mij verblijd heeft met de anonieme brief (ik noem het nog maar eens). En ook nog graag een kopie van de brief die u op 25 november jl. van mij zegt te hebben ontvangen. Want ik kan me vergissen.
Ik ga deze leerzame casus maar eens prijsgeven aan de openbaarheid. Door hem op mijn weblog te plaatsen. Ik nodig u uit een kijkje te nemen. Met googelen op de term “weblogwesterbeek” bent u zo ter plaatse. U kunt zelfs ter plekke reageren op het artikel, als u dat wilt.
En: leve Kafka!
Getekend door,
PTR / ANK
————————————————————-
(TUSSENTIJDSE) NOTA GEMAAKTE KOSTEN
€ 1120 35 (brieven en bijlagen) x 4 (uur per brief) x € 80,00 (uurtarief PD65)
€ 150 20 aangetekende brieven (€ 7,50 per brief)
€ 100 eigen risico DAS
€ 300 smartengeld
——-
€ 1670 TOTAALBEDRAG